Chorągiew Róż Żywego Różańca

Drugi dzień świąt Zesłania Ducha Świętego w tradycji polskiej to święto NMP Matki Kościoła. Tego dnia w naszej Misji miała miejsce szczególna uroczystość, która na trwałe wpisze się w karty naszej historii. Nasze Róże, doczekały się swojej chorągwi, którą w czasie uroczystej Mszy św. w kościele w Neugraben poświęcił Dziekan dekanatu północnego PMK w Niemczech – ks. kan. dr Jacek Bystron.

Po rozpoczęciu Mszy św., powitaniu Księdza Dziekana i zebranych gości przez ks. Rafała Wasielewskiego, podkreślone zostało, jak trudną, a zarazem jak szczególnie potrzebną dzisiaj modlitwą jest różaniec, i jednocześnie, jak bardzo skuteczną na dzisiejsze czasy. Bowiem Różaniec swoimi tajemnicami, tj. radością, boleścią, chwałą i światłem odsłania życie Jezusa i wplata się w nasze.

Do tego też w swoim kazaniu nawiązywał Ksiądz Kanonik Jacek Bystron, przypominając, że ta chorągiew jest uhonorowaniem tego cichego i zarazem wielkiego dzieła, jakim jest modlitwa różańcowa grup Żywego Różańca oraz docenieniem jej pracy na rzecz naszej Misji. Jest również niezaprzeczalnym dowodem Waszej postawy oraz sumiennej i rzetelnej modlitwy, o którą prosimy i prosić Was będziemy, i do której wszystkich zachęcamy.

Po tych słowach modlitwą, kadzidłem i wodą święconą Ksiądz Dziekan poświęcił chorągiew naszych Róż, którą przyniesiono, podchodząc uroczyście z pocztem sztandarowym do ołtarza, następnie główny celebrans pokłonił się i ucałował rąbek chorągwi, oddając cześć nowemu symbolowi.

Ta chorągiew od tej pory nie tylko reprezentuje Wspólnotę Żywego Różańca w naszej Misji, ale też i zobowiązuje do pamięci – pamięci o wszystkich tych, którzy tę wspólnotę tworzyli i tworzą, choć swą ziemską pielgrzymkę już zakończyli, a Ich imiona, jak ufamy, pozostały zapisane nie tylko w kronice Żywego Różańca, ale i w niebiańskiej księdze życia wiecznego.
Na zakończenie nasz duszpasterz – ks. Rafał Wasielewski podziękował wszystkim i złożył życzenia, “aby pod tą chorągwią iść zawsze drogą bezinteresownej i ofiarnej modlitwy oraz służby Bogu i drugiemu człowiekowi, a Pan Bóg przez wstawiennictwo świętych patronów naszych Róż, tj. Św. Klary, Św. Faustyny i Św. Jana Pawła II, którzy ukazani są na tym sztandarze, aby wyposażał nas i nasze rodziny w ciągle nową ufność w Jego Opatrzność”.

Jako Wspólnota Żywego Różańca nie chcemy, aby to poświęcenie chorągwi było zwieńczeniem jakiegoś etapu, lecz raczej jego rozpoczęciem. Jest naszym wspólnym pragnieniem, by wzrastała ilość róż Żywego Różańca w naszej Misji. I jako owoc tych dzisiejszych chwil, pragniemy częściej, chętniej i liczniej gromadzić się na modlitwie różańcowej, bo to najpiękniejszy moment, aby przez myślną modlitwę, jaką jest święty różaniec, dążyć do prawdziwej kontemplacji Boga.

Przypominamy, że Róża Różańcowa jest modlitewną wspólnotą 20 osób, z których każda codziennie modli się jedną dziesiątką Różańca Świętego, według przydzielonej tajemnicy. W ten sposób, tak naprawdę codziennie odmawiany jest cały różaniec. Istotne jest to, że wszyscy członkowie róży modlą się w tej samej intencji, zmienianej co miesiąc. Rozważając tajemnice różańcowe, patrzymy na misterium życia, męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa oczyma Maryi, przeżywamy je tak, jak Ona w swym matczynym sercu je przeżywała. Odmawiając Różaniec, rozmawiamy z Maryją, powierzamy Jej ufnie wszystkie nasze troski i smutki, radości i nadzieje. Prosimy o to, by pomagała nam podejmować Boże plany i by wypraszała u swego Syna łaskę potrzebną do wiernego ich wypełniania.
Patron naszej Misji – św. Jan Paweł II mówił, że w ten sposób „Maryja – radosna, bolejąca i chwalebna, zawsze u boku Syna – jest równocześnie obecna pośród naszych codziennych spraw”.