Chrzest
Sakrament Chrztu Świętego
Chrzest jest pierwszym (gdyż bez niego nie można przyjąć innych) i najważniejszym (gdyż jest podstawą całego życia chrześcijańskiego) sakramentem. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu pierworodnego oraz od osobistych win i stajemy się przybranymi dziećmi Boga. Jednocześnie stajemy się członkami Jego Kościoła.
Informacja dla rodziców pragnących ochrzcić dziecko
Rodzice (przynajmniej jedno z nich) musi należeć do Kościoła katolickiego. Aby poprosić o udzielenie sakramentu chrztu świętego rodzice lub jedno z nich (nie kto inny) powinni:
- zgłosić się do biura parafialnego,
- posiadać akt urodzenia dziecka
(Geburtsurkunde lub Geburtsbescheinigung für religiöse Zwecke), - podać dokładne dane rodziców chrzestnych.
Wymagania wobec rodziców chrzestnych
Rodzice chrzestni zobowiązani są przedstawić zaświadczenie (od swojego proboszcza), że mogą być dopuszczeni do godności rodzica chrzestnego:
- mieszkający w Niemczech: Patenschein – że należą do Kościoła katolickiego.
- mieszkający w Polsce: Zaświadczenie, że są wierzącymi i praktykującymi katolikami.
Warunki jakim powinni odpowiadać rodzice chrzestni według Kodeksu Prawa Kanonicznego obowiązującego w Kościele katolickim:
Rodzice chrzestni wraz z rodzicami dziecka mają za zadanie zapewnić ochrzczonemu rozwój życia religijnego, przykładem własnego życia dać ochrzczonemu przykład wiary oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.
Do podjęcia obowiązków rodzica chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:
- należy do Kościoła, jest katolikiem, przyjął już sakrament Komunii świętej i bierzmowania;
- prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
- ukończył 16 lat, chyba, że biskup diecezjalny określił inny wiek, albo proboszcz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
- jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub zdeklarowanej;
- nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest;
- jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma przez proboszcza i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania.
Niekatolik w wyjątkowych sytuacjach może zostać jedynie świadkiem chrztu, ale tylko z drugim rodzicem chrzestnym – katolikiem.
W dniu chrztu należy
- przybyć do kościoła ok. 15 minut przed uroczystością.
- przygotować i przynieść świecę chrzcielną oraz białą szatę dla swojego dziecka.
Przed chrztem (o ile stan prawny na to pozwala – chodzi tu o zawarty ślub kościelny!) zarówno rodzice, jak i rodzice chrzestni powinni przystąpić do sakramentu spowiedzi i w czasie uroczystości przystąpić do Komunii św. Dobrze jest ofiarować tę komunię świętą w intencji dziecka.
W przypadku zagrożenia życia!
Każdy człowiek (nawet nie katolik i nie wierzący) może udzielić chrztu świętego pod warunkiem, że ma intencję uczynienia tego, co czyni Kościół.
Przebieg rytuału w sytuacj zagrożenia życia
3 razy polać głowę tego, kto ma być ochrzczony zwykłą wodą, wypowiadając jego imię, oraz słowa: „Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”
a następnie modlitwę: „Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…”